τοῦ πρωτοπρ. Βασιλείου Κοκολάκη,
ἐφημ. Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ
Ἄξια ἀπορίας ἦταν τὰ ὅσα ἀκούστηκαν σὲ ραδιοφωνικὴ ἐκπομπὴ ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὸν περασμένο Ἀπρίλιο ἀπὸ καλεσμένο γιατρὸ γυναικολόγο.
Ὁ ἐν λόγῳ ἔκανε ἀνερυθριάστως λόγο γιὰ ἐλεύθερες προγαμιαῖες σχέσεις, γιὰ χρήση προφυλακτικῶν ἢ τοῦ ἀποτελεσματικότερου χαπιοῦ τῆς ἑπομένης μέρας πρὸς ἀποφυγὴ ἀνεπιθύμητων συλλήψεων, χωρὶς νὰ ἐπισημαίνει ἔστω τὴν ἀντίθετη θέση τῆς ὀρθοδόξου πατερικῆς διδασκαλίας. Ἐπιπλέον δὲ τὸ τερμάτισε, ὅταν σὲ ἐρώτηση τοῦ συνομιλητῆ του περὶ τοῦ ποιά εἶναι ἡ γνώμη του γιὰ τὶς ἐκτρώσεις, ἀπήντησε ἀρχικὰ ὅτι διΐστανται οἱ ἀπόψεις. Κατόπιν ὅμως ἐπιμονῆς τοῦ δημοσιογράφου περὶ τῆς προσωπικῆς του τοποθετήσεως, εἶπε πὼς ἡ ψυχὴ μπαίνει στὸ σῶμα τὴν 6η ἑβδομάδα ἀπὸ ἐνάρξεως τῆς κυήσεως, ὁπότε δὲν ἔχουμε ἔκτρωση, ἂν γίνει μέχρι τότε!!
Ὡς πρὸς τὶς ἐξωσωματικὲς γονιμοποιήσεις ἐνέπαιζε τὶς γυναῖκες ποὺ τὸν ρωτοῦν, ἂν σκοτώνονται τὰ γονιμοποιημένα ὠάρια, τὰ ὁποῖα δὲν ἐμφυτεύονται. Τὸ μήνυμα ποὺ περνοῦσε ἀπὸ τὸ ὕφος ἦταν πὼς δὲν πρόκειται γιὰ ἔμβρυα.
Ἡ ἐκπομπὴ ξανατονίζουμε ἦταν ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἐξεπλάγην ὅταν ἰδίοις ὠσὶν ἄκουσα τὰ παραπάνω, λὲς καὶ ἄκουγα ἕναν κοσμικὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ ἢ αὐτὰ ποὺ σερβίρουν στὰ σχολεῖα κάποιοι καὶ καλὰ εἰδικοὶ περὶ τῶν σεξουαλικῶν θεμάτων, καθοδηγούμενοι ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας. Τὸ νὰ τ᾽ ἀκοῦς ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄλλον φορέα θὰ τὸ θεωροῦσα ἀναμενόμενο· ὅπως στρώσεις ἔτσι καὶ θὰ κοιμηθεῖς. Ἀλλὰ νὰ τ᾽ ἀκοῦς ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος –αὐτὴ ποὺ παρηγορεῖ, ποὺ ἑρμηνεύει τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ δοξολογεῖ ποικιλοτρόπως τὸν Τριαδικὸ Θεό, ποὺ μεταφέρει τὶς διδασκαλίες τῶν ἁγίων ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ, ποὺ δὲν συσχηματίζεται τῷ αἰῶνι τούτῳ, αὐτὴ ποὺ ὑπερμάχεται τῆς ἁγνότητας– σὲ ἀφήνει ἄναυδο. Τέτοιες θέσεις εἶναι ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν ἐκκλησιαστική μας παιδεία ἀλλὰ καὶ ἀπαράδεκτες γιὰ τὸ ἐν λόγῳ ραδιόφωνο.
Καὶ γιὰ νὰ τὰ βάλουμε τὰ πράματα στὴ θέση τους.
Ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ δὲν συνιστοῦμε ἐλεύθερες σχέσεις μὲ χρήση προφυλακτικῶν, ὥστε νὰ ἔχουμε ἀπόλαυση ἡδονῆς χωρὶς ἐνδεχόμενες συνέπειες. Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἁμαρτία καὶ ἀπὸ τὶς πολὺ σοβαρές, εἴτε μὲ εἴτε χωρὶς προφυλακτικό. Ἡ Ἐκκλησία μας διὰ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἁγίων συνιστᾶ ἐγκράτεια, διατήρηση τῆς ἁγνότητας, καὶ σὲ νεανικὴ ἡλικία ὁ γάμος, γιὰ ὅσους τὸν ἐπιλέγουν. Ἂν βεβαίως θέλουμε τὴν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ στὴ ζωή μας. Τὸ σῶμα μας καὶ δὲν εἶναι δικό μας καὶ εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σύμφωνα μὲ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ἑπομένως πῶς μπορῶ νὰ τὸν φθείρω ὅπως ἐγὼ νομίζω; Δὲν ἔχω δικαίωμα.
Ὡς πρὸς τὸ χαπάκι τῆς ἑπομένης μέρας, ναὶ μὲν μπορεῖ, τὸ ὑπογραμμίζουμε τὸ μπορεῖ, νὰ ἐμποδίζει μία ἀνεπιθύμητη σύλληψη, ὡστόσο ὅμως προκαλεῖ ἰδιαίτερες ἐπιπλοκὲς καὶ διαταραχὲς σ᾽ ὅλον τὸν γυναικεῖο ὀργανισμό.
Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἐξωσωματική γονιμοποίηση, τῆς ὁποίας ἦταν ὑπέρμαχος ὁ περὶ οὗ γυναικολόγος, λέει συγκεκριμένα ὁ ἅγιος Πορφύριος ὅτι «ἡ γονιμοποίηση εἶναι μυστήριο. Ὅλα τὰ μέρη τῆς ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου λαμβάνουν μέρος στὴ συνεύρεση. Ἔχει σημασία αὐτό. Τί παιδὶ θὰ βγεῖ; Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ψυχικὴ διάθεση τῶν δύο, ἀπὸ τὴν ἀγάπη τους. Αὐτὰ ἐπιδροῦν στὰ νευρικὰ κύτταρα, στὴν κατάσταση τῶν ὀργάνων, στὸ σπέρμα, στὸ ὠάριο, στὴ σύλληψη. Ἐγὼ τοὺς τὸ εἶπα: Ἔχω πληροφορία, ὅτι θὰ γίνει μεγάλο κακὸ μὲ τὸ παιδὶ τοῦ σωλῆνα».
Συνειδητοποιοῦμε βεβαίως ὅτι πολλὰ ἄτεκνα ζευγάρια θέλουν νὰ βιώσουν τὴ χαρὰ τοῦ γονιοῦ σὲ μία εὐλογημένη οἰκογένεια ἐντὸς τῆς ὁποίας θὰ μεγαλώνουν τὰ παιδάκια ἐν Χριστῷ. Ὁ ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ ὅμως, μᾶς τονίζει ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ γάμου δὲν εἶναι ἡ τεκνοποίηση, ἀλλὰ ἡ ἀνάπτυξη τῆς πνευματικῆς κοινωνίας μεταξὺ τῶν συζύγων γιὰ νὰ φθάσουν στὴ Θέωση· τὰ παιδιὰ εἶναι ἕνα δῶρο ποὺ ἂν θέλει ὁ Θεὸς τὰ δίνει.
Τὰ παιδιὰ ἐπίσης ἀπὸ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση ἐκδηλώνουν πολλὰ προβλήματα ὑγείας.
Ἐξάλλου ὅμως καὶ ὁ κώδικας δεοντολογίας ἰατρικῶς ὑποβοηθούμενης ἀναπαραγωγῆς ὁρίζει νὰ ἐμφυτεύονται 1 ἕως 2 ἔμβρυα γιὰ νὰ ἀποφεύγονται πολύδυμες κυήσεις. Συνήθως ὅμως γονιμοποιοῦνται πάνω ἀπὸ 4 ἕως 5 ὠάρια. Τί γίνονται ὅσα δὲν ἐμφυτεύονται; Τὰ ἀδύνατα καταστρέφονται καὶ πετιῶνται ἡ χρησιμοποιοῦνται γιὰ πειράματα ἡ καταψύχονται. Ὁ γυναικολόγος τοῦ σταθμοῦ τὸ σνόμπαρε τὸ γεγονὸς καὶ ἀπὸ τὰ λεγόμενά του συμπεραινόταν πὼς δὲν πίστευε πὼς ἔχουμε ἐν γνώσει μας θάνατο ἐμβρύων. Γιὰ τὴν ὀρθόδοξη θεολογία τὸ γονιμοποιημένο ὠάριο, δηλ. τὸ ἔμβρυο, εἶναι ἄνθρωπος μὲ ψυχὴ καὶ σῶμα. Τὸ λέει ρητῶς ὁ ἅγ. Ἰω. Δαμασκηνὸς ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἅμα τῇ συλλήψει ἐμψυχοῦται καὶ οἱ λειτουργίες τῆς ψυχῆς ἐκδηλώνονται ἀνάλογα μὲ τὴ σωματικὴ ἀνάπτυξη τοῦ ἀνθρώπου. Ἄρα τὸ ἔμβρυο, τὸν ἄνθρωπο, δὲν τὸν ὀνομάζουμε ἁπλῶς γεννητικὸ ἢ γενετικὸ ὑλικό. «Τὴν ψυχήν, οὔτε γὰρ προϋφίσταται τοῦ σώματος, οὔτε μεθυφίσταται, ἀλλ᾽ ἅμα τῇ τούτου γενέσει κτίζεται καὶ αὐτή». Δηλ. ταυτόχρονα μὲ τὴ γένεση τοῦ σώματος κτίζεται καὶ ἡ ψυχή.
Βεβαίως καὶ διαμαρτυρηθήκαμε δεόντως.
Νὰ σημειώσουμε πὼς τὸ γεγονός, προκάλεσε καὶ στὸν διευθυντὴ τοῦ σταθμοῦ ἰδιαιτέρα ἐντύπωση, μετὰ ἀπὸ τὴν προσωπική του ἐνημέρωση. Ἀφοῦ συμμερίστηκε τὴν διαμαρτυρία μας ἔδρασε ἄμεσα καὶ ἀποτελεσματικά, ἀπαγορεύοντας τὴν ἐπανάληψη τῆς ἐκπομπῆς ποὺ εἶχε προγραμματιστεῖ γιὰ δύο μέρες μετά.
Ἐλπίζουμε νὰ μὴν ξανασυμβεῖ παρόμοιο περιστατικό.