Τὸν παρελθόντα Αὔγουστο ὁ Κύριος ἐπέτρεψε, ὅπως καὶ τόσοι ἄλλοι συνάνθρωποί μας, νὰ νοσήσουν καὶ οἱ πατέρες τῆς ἱ. μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου ἀπὸ τὴν ἀσθένεια τοῦ κορωναϊοῦ, ἡ ὁποία δοκιμάζει ἐπὶ δύο τώρα χρόνια τὸ λαό μας. Ἤδη τώρα ἀναρρώνουν. Κανένας θνητὸς δὲν εἶνε ἄτρωτος. Ἀσθενοῦσαν καὶ ἅγιοι καὶ εἶχαν ἀνάγκη ἰατρῶν πρὸς θεραπείαν τους.
Μικρὴ ἀναφορὰ στὴ νοσηλεία ἑνὸς ἐκ τῶν πατέρων τῆς μονῆς γίνεται στὴν 1η σελίδα τοῦ παρόντος φύλλου, γιὰ νὰ τονισθοῦν ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν ἡ συμμετοχὴ καὶ τῶν ῥασοφόρων στὴν δοκιμασία τοῦ λαοῦ μας, καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου ὁ ἡρωισμὸς τῶν ἰατρῶν καὶ νοσηλευτῶν μας στὴν ἐκτέλεσι τοῦ καθήκοντος. Ἡ εἰρωνεία εἶνε, ὅτι αὐτοὺς ποὺ προηγουμένως τοὺς ἐξεθείαζαν ὡς «ἥρωες στὴν πρώτη γραμμὴ τῆς μάχης κατὰ τοῦ κορωναϊοῦ», ὅταν κάποιοι ἐξ αὐτῶν, πεπεισμένοι –ὡς ἐκ τῆς ἀσχολίας των– ἐξ αὐτοψίας, γιὰ τὶς ἐπικίνδυνες παρενέργειες τῶν ἐμβολίων, ἀρνήθηκαν τὸν ὑποχρεωτικὸ ἐμβολιασμὸ μὲ πειραματικὰ ἐμβόλια, ἄλλαξαν ἔκφρασι· τώρα τοὺς λένε «ἀρνητές», «ψεκασμένους», «ἐπικίνδυνους» κ.λπ.. Τί νὰ πῇ κανεὶς ὅταν καὶ ἡ λογικὴ καὶ ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη καὶ ἡ συνταγματικὴ νομιμότης, ὅλα μὰ ὅλα σταματοῦν ἐνώπιον ἐντολῶν ἐκπορευομένων ἀπὸ κέντρα μακρινὰ καὶ σκοτεινά; Ἰατρὸς τὶς μέρες αὐτὲς ἀκούστηκε νὰ λέῃ·
–Ἔχω ἠχογραφημένα τὰ μαθήματα, ποὺ μᾶς ἔκανε καθηγήτρια ὅταν ἤμασταν φοιτητές, καὶ τώρα ἡ ἴδια λέει ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε. τὰ τελείως ἀντίθετα· πρέπει δηλαδὴ τώρα ἐμεῖς νὰ σχίσουμε τὰ πτυχία ποὺ πήραμε τότε…
Κατὰ τὶς ἀνεξιχνίαστες λοιπὸν βουλὲς τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, στὴν ἱ. μονὴ Λογγοβάρδας οἱ μὲν πατέρες διέφυγαν τὸν κίνδυνο καὶ ἀναρρώνουν, ὁ σεβαστὸς ὅμως ἡγούμενος ἀρχιμ. Χρυσόστομος, βεβαρημένος ἀπὸ πολλοὺς κόπους καὶ σοβαρὰ ὑποκείμενα νοσήματα (σάκχαρο, προηγηθὲν ἐνωρίτερα πνευμονικὸ οἴδημα κ.ἄ.), ὑπέκυψε! Μετὰ ἀπὸ ἕνα μῆνα πολλῶν προσπαθειῶν τῶν ἰατρῶν, τόσο στὸ Κέντρο Ὑγείας Πάρου ὅσο καὶ στὰ νοσοκομεῖα Σύρου καὶ «Εὐαγγελισμὸ» τῶν Ἀθηνῶν, παρέδωσε τὴν ψυχή του στὸν Κύριο τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου τὸ βραδάκι τῆς Πέμπτης 9 Σεπτεμβρίου 2021.
Τὸ πένθος ἐκάλυψε τὸ σκληραγωγημένο κοινόβιο καὶ μόνο ἡ παρηγορία τοῦ Κυρίου καὶ ἡ στοργὴ τῆς Θεοτόκου – Ζωοδόχου Πηγῆς μποροῦσαν νὰ γλυκάνουν τὶς πονεμένες ψυχές του.
Τὴν Παρασκευὴ 10 τοῦ μηνὸς τὸ σκήνωμα τοῦ ἡγουμένου, ἐνδεδυμένο τὴν ἱερατικὴ στολὴ μὲ τὴ φροντίδα τοῦ ἐφημερίου τοῦ «Εὐαγγελισμοῦ» ἀρχιμ. π. Σιλουανοῦ, ἔφθασε σκεπασμένο μὲ πορφυρὸ κάλυμμα στὴν Πάρο μὲ τὸ πλοῖο τῆς γραμμῆς. Συνοδευόμενο ἀπὸ πλῆθος πιστῶν καὶ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν ἀρχιμ. Ἱερόθεο Κοκονὸ μεταφέρθηκε στὸ μοναστήρι, ἐτέθη στὸ μέσον τοῦ καθολικοῦ, ἐψάλη τρισάγιο, καὶ ἐν συνεχείᾳ ἄρχισε ὁ χαιρετισμὸς – προσκύνησί του ἀπὸ τοὺς πατέρες καὶ τοὺς λοιποὺς παρισταμένους ἄνδρες προσκυνητάς.
Σὲ λίγο ξεκίνησε ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Τετραυάγγελου ἀπὸ ἱερεῖς μὲ πετραχήλι. Ἐν συνεχείᾳ ἄρχισε ἡ ἀγρυπνία, ἡ ὁποία διήρκεσε ὅλη τὴ νύχτα, καὶ πρὸς τὴν αὐγὴ ἔγινε ἡ θεία λειτουργία τοῦ Σαββάτου 11 Σεπτεμβρίου προεξάρχοντος τοῦ καθηγουμένου τῆς ἱ. μονῆς Δοχειαρίου Ἁγ. Ὄρους ἀρχιμ. Ἀμφιλοχίου.
Ἀφοῦ ξημέρωσε ὁ Θεός, ἔγινε ἡ μακρὰ μοναχικὴ κηδεία, προεξάρχοντος ἐπίσης τοῦ ἀρχιμ. Ἀμφιλοχίου πλαισιουμένου ἀπὸ τοὺς συνοδούς του Δοχειαρῖτες ἱερομονάχους Χαρίτωνα καὶ Παρθένιο, καθὼς καὶ ἄλλους κληρικούς. Μετὰ τὴν κηδεία τὸ σκήνωμα δέχθηκε τὸν «τελευταῖον ἀσπασμὸν» ὅλων, μεταφέρθηκε στὸν μεγάλο προσκυνηματικὸ ναὸ τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς – Πάρου, ὅπου ἐτέθη σὲ προσκύνημα γιὰ ὅλους τοὺς λοιποὺς συνδραμόντας ἄνδρες καὶ κυρίως γυναῖκες.
Κατὰ τὶς 12 τὸ μεσημέρι ἄρχισε ἡ ἀκολουθία τῆς κοινῆς κηδείας προεξάρχοντος τοῦ σεβ. μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλινίκου, πλαισιουμένου ἀπὸ πολλοὺς ἱερεῖς μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς ἡγουμένους τῶν ἱ. μονῶν, τοὺς ἱεροκήρυκες καὶ τοὺς ἐπιτελεῖς του. Τὸν κύριο ἐπικήδειο λόγο ἐξεφώνησε ὁ ἐπίσκοπος ἐκθειάζων τὸ πρόσωπο τοῦ μεταστάντος καθηγουμένου, ἐκθέτων τὰ τῆς πρώτης γνωριμίας καὶ πνευματικῆς σχέσεως αὑτοῦ μὲ τὸν μεταστάντα, καὶ ἐκφράζοντας τὶς εὐχαριστίες στοὺς ὑγειονομικοὺς καὶ διοικητικοὺς παράγοντες ποὺ παραστάθηκαν στὴν ἱ. μητρόπολι Παροναξίας καὶ στὴν ἱ. μονὴ Λογγοβάρδας καθ᾽ ὅλη τὴ νοσηλεία καὶ τὴν ἐκδημία τοῦ γέροντος Χρυσοστόμου. Ὁ Ἁγιορείτης καθηγούμενος ἀρχιμ. Ἀμφιλόχιος ἀναφέρθηκε στὴν ἀδελφικὴ σχέσι ποὺ συνέδεσε τὶς ἱ. μονὲς Δοχειαρίου καὶ Λογγοβάρδας, ἄλλος ὁμιλητὴς ἐζήτησε τὴν συγχώρησι τοῦ μεταστάντος γιὰ παρεξηγήσεις τοῦ παρελθόντος, ἄλλος ὑπογράμμισε στὴν στερρὰ στάσι τοῦ κοιμηθέντος ἀπέναντι στὴν αἵρεσι τοῦ Παπισμοῦ καὶ στὴν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ κατέληξε λέγοντας ὅτι ὁ γέρων Χρυσόστομος ἔφυγε ἀπὸ τὴν Πάρο ὁμολογητὴς καὶ γύρισε μάρτυρας.
Τέλος τὸ σεπτὸ σκήνωμα, ἀκολουθούμενο ἀπὸ πλῆθος κλήρου καὶ λαοῦ μὲ προεξάρχοντα τὸν σεβ. μητροπολίτη κ. Καλλίνικο, μεταφέρθηκε πάλι στὴν ἱ. μονὴ Λογγοβάρδας καὶ κατετέθη στὸ ἐκτὸς τῆς μονῆς κοιμητήριο τοῦ Ἁγίου Σαμψών, κοντὰ στὰ μνήματα τῶν προαπελθόντων πατέρων καὶ ἀδελφῶν· ἐκεῖ ὅπου θὰ ἀναμένῃ μαζὶ μ᾽ ἐκείνους τὸ ἀγγελικὸ σάλπισμα γιὰ τὴν κοινὴ ἀνάστασι.