Τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα σιγοκαίει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, ἀλλὰ τώρα φθάσαμε σὲ κρίσιμη, μᾶλλον μὴ ἀναστρέψιμη, κατάστασι. Τὸ περιοδικό μας ἀνέδειξε τὴν βραδυφλεγῆ βόμβα τοῦ δημογραφικοῦ ἀρκετὲς φορές, ὅπως τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ ἄλλα ἔντυπα, χωρὶς νὰ λαμβάνωνται μέτρα γιὰ τὴν ἀντιμετώπισί του. Ἀλλὰ πλέον φθάσαμε πρὶν ἀπὸ τὸ νῆμα τοῦ τέλους.
Τὰ ἄσχημα μηνύματα εἶναι πολλά. Μία κραυγὴ ἐκκωφαντινή, πολὺ ἐπίκαιρη καὶ μὴ ἀμφισβητήσιμη, λόγω τῆς ἐνάρξεως τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, ἀκούγεται ἀπὸ τοὺς τίτλους εἰδησεογραφίας:
«Φέτος κλείνουν 152 σχολεῖα λόγω ἔλλειψης μαθητῶν».
«Μὲ λουκέττα στὰ σχολεῖα καὶ συγχωνεύσεις τμημάτων ξεκινάει ἡ σχολικὴ χρονιά».
Ἂν αὐτὰ τὰ μηνύματα δὲν σᾶς τρομάζουν, τότε καλὰ νὰ πάθουμε, ποὺ σὲ λίγα χρόνια δὲν θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες νὰ χαίρωνται τὸν πολιτισμό τους, τὴν ἱστορία τους, τὰ νησιά τους, κτλ. Βεβαίως δὲν θὰ ὑπάρχει φροντίδα, περίθαλψις. Δὲν θὰ ὑπάρχει συνέχεια στὴν ἱστορία κάποιων χιλιάδων ἐτῶν. Δὲν ὑπάρχουν παιδιὰ ποὺ νὰ παίζουν, νὰ σπουδάζουν, νὰ δουλεύουν, νὰ νοιώθουν τὴν συνέχεια τῆς οἰκογενείας καὶ τοῦ Γένους. Νέοι ποὺ μορφώθηκαν στὴν Ἑλλάδα, πάνω στοὺς ὁποίους ἐπένδυσε ἡ Ἑλλάδα ἑκατομμύρια, μὲ τὸ πτυχίο στὴν τσάντα παράγουν ἐκτὸς Ἑλλάδος.
Ἔπρεπε νὰ εἶχαν ληφθῆ μέτρα πρὶν ἀπὸ δεκαετίες. Μέτρα γιὰ τὴν κλιματικὴ ἀλλαγή, γιὰ τὴν ἐνέργεια, γιὰ τὶς ἐπικοινωνίες, γιὰ τὴν ἄμυνα λαμβάνονται. Ἀλλὰ γιὰ ποιούς; Ἔπαθα σὸκ ὅταν ἀκούσθηκε καὶ ἀπὸ πρωθυπουργὸ καὶ ἀπὸ πρόεδρο ὅτι τὰ ἐργατικὰ χέρια θὰ ἀναπληρωθοῦν ἀπὸ κούρδους καὶ πακιστανούς! Ὅταν οἱ «φίλοι» γείτονές μας ἀγοράζουν ἀσταμάτητα γῆ στὰ νησιά μας, αὐτοὶ καὶ θὰ τὰ κατοικήσουν, ἐπειδὴ δὲν θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες. Ἡ γενεαλογικὴ συνέχεια διακόπτεται καὶ μὲ τὴν νομικὴ κάλυψι πολτοποιήσεως βρεφῶν καὶ τῶν ἄγονων γάμων.
Ἀντὶ λοιπὸν νὰ λαμβάνωνται μέτρα γιὰ τὴν προστασία καὶ στήριξη τῆς μητρότητος, τῆς οἰκογενείας, τοῦ ἴδιου τοῦ Γένους, καλλιεργεῖται ἕνα ἦθος ἀπαξιωτικὸ γιὰ τὴν οἰκογένεια. Ἔχει ἀπὸ καιρὸ τσαλαπατηθῆ τὸ τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οἰκογένεια». Ἐπίσημα λέχθηκε· Νὰ τελειώνουμε μὲ αὐτά. Δηλαδὴ νὰ μὴ μείνη τίποτε.
Λυποῦμαι ποὺ τὰ γράφω αὐτά. Ἐπανέρχομαι ὅμως στὴν εἰδησεογραφία γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν σχολείων. Μὴ χαίρεσθε. Καὶ πάμπολλα ἀπὸ ὅσα λειτουργοῦν, ὑπολειτουργοῦν μὲ τρεῖς – τέσσερις μαθητές.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΙΖΟΣ
[πηγή: περιοδικὸ «Μεγαλομάρτυρες»,
φ. 390/Σεπτ.2024]