«Νῦν τὰ ἀνήκουστα ἠκούσθη»

τοῦ δρος Γ. Τσακαλίδη, θεολόγου – θρησκειοπαιδαγωγοῦ

Παρακολούθησα σήμερα τὴ συνέντευξη τοῦ π. Βα­­σι­λείου Θερμοῦ σχετικὰ μὲ τὴν ὁ­μοφυλοφιλία στὴν ἐκ­πομπὴ τῆς ΕΤ2 «Στὰ ἄκρα» τῆς Βίκυς Φλέσσα στὶς 14 Ὀκτωβρίου 2017 καὶ ὁμολογῶ ὅ­τι ἀπογοητεύτηκα. Εἶχα γιὰ τὸν ἄν­θρωπο αὐτὸν πολὺ καλὴ γνώμη. Εἶχα διαβάσει ἄρθρα καὶ σχόλιά του πάνω σὲ ζητήματα λειτουργικῆς καὶ βρῆ­κα σω­στὲς καὶ ἐνδιαφέρουσες τὶς ἀ­πόψεις του. Ἦρθε ὅμως ἡ συνέντευξή του αὐτὴ γιὰ τὴν ὁ­μο­φυλοφιλία, μὲ ἀ­φορ­μὴ τὴν κυκλοφορία τοῦ βιβλίου του «Ἕλξη καὶ πάθος», καὶ ἀνέτρεψε παντελῶς τὴν πολὺ κα­λὴ γνώμη ποὺ εἶχα σχηματίσει γιὰ τὸ πρόσωπό του.

Πρώτη ἀπογοήτευση: ὁ π. Βασίλειος Θερμὸς εἶναι θεολόγος καὶ ψυχίατρος, καθηγητὴς στὴν Ἀνώτατη Ἐκκλησιαστι­κὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν, στὴν ὁποία φοιτοῦν κληρικοὶ ἢ ὑ­ποψήφιοι κληρικοί. Στὸ τρέϊλερ τῆς ἐκ­πομπῆς ἀναγραφόταν βέβαια μόνο ἡ ἰδιότητα τοῦ ψυχίατρου. Καὶ ὄντως μίλησε σχε­δὸν μόνο ὡς ψυχίατρος καὶ ἐ­λά­χιστα ὡς θεολόγος. Δὲν παύ­ει ὅμως νὰ εἶναι καὶ θεολόγος καὶ πρεσβύτερος τῆς Ὀρ­θόδοξης Ἐκκλησί­ας. Θὰ περίμενα στὴν ἐκπομπὴ αὐτὴ νὰ τοποθετηθεῖ ὑπεύ­θυνα ὡς ἐκ­κλησιαστικὸ πρόσωπο καὶ ὄχι ὡς οὐδέτερος ψυχίατρος ἀπέναντι στὸ ζήτημα τῶν ὁμοφυλόφιλων. Περιορίστηκε δυστυ­χῶς σὲ στατιστικὰ δεδομένα, σὲ μεθοδολογικὰ προβλήματα καὶ σὲ ἔ­ρευνες ποὺ διεξήχθησαν καὶ κατὰ τὴ δική του ὁμολογία προέρχονται στὴν πλειονότητά τους ἀπὸ ὁμοφυλόφιλους. Παρουσίασε τὴ μία ἢ τὴν ἄλλη ἄποψη καὶ ἀπέφυγε ἐπιμελῶς νὰ λάβει ὑπεύθυνη θέση.

Δεύτερη ἀπογοήτευση: μὲ ὅ­σα ἀνέφερε ἀμνήστευσε σχε­δὸν τὴν ὁμοφυλοφιλία. Ἀντέκρουσε τὸ ἐπιχείρημα ὅτι οἱ ὁ­μο­φυ­λόφιλοι δὲν εἶναι ἱκανοὶ νὰ ἔ­χουν σταθερὴ σχέση ἀγάπης με­ταξύ τους, καὶ ὅτι ἔ­χουν ἀ­να­πτύξει πολλὲς φορὲς φιλικότερο σύνδεσμο μὲ τὸν Χριστὸ ἀ­πὸ ἑτεροφυλόφιλους. Ἰσχυρίστηκε ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν ἐντάσσεται στὰ πάθη μὲ τὴν πνευμα­τικὴ ἔννοια τοῦ ὅρου, ὅ­πως π.χ. «τῆς ὑπέρμετρης σαρ­κικότη­τας, τῆς ὀργῆς, τοῦ φθόνου».

Τρίτη ἀπογοήτευση ἡ ἄποψη ποὺ ἐξέφρασε καὶ ἐγγίζει τὰ ὅρια αἵρεσης ὅτι ἡ καταδικαστικὴ στάση πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «ἐκφράζει ἀντιλήψεις τῆς ἐποχῆς». Θέτει δη­λαδὴ ἐν τῷ ἀμφιβόλῳ τὸ αἰώ­νιο κῦρος τῆς Ἁγ. Γραφῆς, ποὺ ἀπορρίπτει ἀπερίφραστα τὴν ὁ­μοφυλο­φιλία. Τὸ μόνο ποὺ δὲν τίθεται ἐν ἀμφιβόλῳ εἶναι ὁ δι­κός του ὀρθολογισμός.

Τέταρτη ἀπογοήτευση: Ἀ­νέφερε «ἡ ζωὴ ἔχει ἀνάγκη ἀ­πὸ ποικιλία», στὴν ὁποία ἐν­νοεῖται ὅτι ὅλοι εἶναι ἀναγ­καῖοι. Χρησιμοποίησε μάλιστα, γιὰ νὰ κατοχυρώσει τὴν ἄποψή του, τὸ παράδειγμα τοῦ Ἁγ. Μάξιμου τοῦ Ὁμολογητῆ ὅτι τὸ ἴδιο νερὸ μεταβάλλεται στὸ ἕνα λουλούδι σὲ κόκκινο χρῶμα, στὸ ἄλλο σὲ μπλὲ καὶ στὸ ἄλλο σὲ ἄσπρο. Οὔτε λίγο οὔτε πολύ, μὲ ὅσα ἀνέφερε, παρουσίασε τὸν Ἅ­γιο Μάξιμο νὰ ἀποδέχεται τὴν ὁμοφυλοφιλία.

Καλύτερο συνήγορο ὑπερ­άσπισης στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο δὲν θὰ μπορούσαν νὰ ἀ­ναζητήσουν καὶ νὰ βροῦν οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἀπὸ τὸν π. Βασίλειο.

Διάβασα καὶ τὰ σχόλια τῶν καταξιωμένων ὁμότιμων Καθηγητῶν τῆς Ἰατρικῆς Σχο­λῆς Θεσσαλονίκης κ.κ. Κουν­τουρᾶ καὶ Καρακατσάνη. Τί νὰ πεῖ κανείς; Ἀντὶ νὰ ὑπερασπιστεῖ ὁ ἱερέας καὶ θεολόγος τὶς ἀπόψεις τῆς Ἐκκλησίας, τὶς ὑπερασπίζονται Καθηγη­τὲς τῆς Ἰατρικῆς! Καὶ εἶναι ὁ ἱερέας αὐτὸς καὶ θεολόγος ἕ­νας πολὺ ἱκα­νὸς ἄνθρωπος. Εἶ­ναι κρῖμα νὰ χρησιμοποιεῖ τὶς ἱ­κανότητές του, γιὰ νὰ ἱκανοποιεῖ κοσμικὰ ἀκροατήρια.

Ἀναμένω διόρθωση ἀπόψεων, π. Βασίλειε, προκειμένου νὰ ξανακερδίσετε τὴν ἐκ­τίμη­ση ποὺ σᾶς εἶχα. Εὐελπιστῶ καὶ τὴν ἐκτίμηση πολλῶν ἄλ­λων ποὺ σκέφτονται παρόμοια μὲ ἐμένα.