Ἡ ἐξέλιξι καὶ ἡ ἀνάπτυξι τοῦ κακοῦ παρουσιάζεται σὲ τρεῖς διαδοχικοὺς κύκλους…
Στὸν πρῶτο κύκλο τὸ κακὸ συνοδεύεται ἀπὸ τὸ αἴσθημα τῆς ντροπῆς…
Στὸν δεύτερο κύκλο τὸ κακὸ βγαίνει ἀπὸ τὴ μυστικότητα στὴν δημοσιότητα καὶ ἐμφανίζεται μὲ ἀναίδεια… Λέγεται ὅτι ὅταν ρώτησαν τὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, πότε θὰ ἔλθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου, ἀπήντησε περίλυπος· «Ὅταν θὰ δῆτε τὶς γυναῖκες νὰ περιφέρωνται γυμνὲς στοὺς δρόμους!». Καὶ νά τὸ θλιβερὸ τοῦτο φαινόμενο τῆς γυναικείας ἀναισχυντίας παρατηρεῖται εὐρύτατα στὶς ἀποκαλυπτικὲς ἡμέρες μας.
Καὶ ἐρχόμεθα στὸν τρίτο καὶ χειρότερο κύκλο τοῦ κακοῦ, κατὰ τὸν ὁποῖο τοῦτο, ὄχι μόνο ἐμφανίζεται δημοσίως, ἀλλὰ καὶ ἐπικροτεῖται καὶ βραβεύεται ἀπὸ τοὺς πολλούς, πρὸς θρίαμβον τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκαλύψεως, καὶ τὰ στεφάνια καὶ διαδήματα στὰ κέρατά του εἶνε ἡ ἐπικρότησι καὶ ἐπιβράβευσι τοῦ κακοῦ ἀπὸ τοὺς πολλούς…
Προχωρεῖ τὸ κακὸ μὲ ἅλματα. Ὅταν πλησιάζει ἡ ἐποχὴ τοῦ ἀντιχρίστου, τὸ κέρατο τὸ ἐστεφανωμένο, τότε πλέον τὸ κακὸ δὲν θὰ ντρέπεται ὥστε νὰ κρύβεται, ἀλλὰ θὰ βραβεύεται μὲ βραβεῖο Νόμπελ. Καὶ ἡ ἐπιβράβευσι τοῦ κακοῦ εἶνε ὁ ἔσχατος ὅρος τῆς διαφθορᾶς…
† ἐπίσκοπος ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ
(«Σπίθα» φ. 462/1988, σσ. 2-3 μτγλτ.)