ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

Βεβαίως ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία. Ἀλλὰ τί εἶναι Ἐκκλησία; Μήπως εἶναι μόνον οἱ Ἱεράρχες καὶ γενικώτερα ὁ Κλῆρος; Μήπως εἶναι μόνον οἱ ζῶντες καὶ ἀγωνιζόμενοι στὸν παρόντα κόσμο; Ὄχι βεβαίως.

Ἐκκλησία εἶναι τὸ σύνολο τῶν πιστευόντων στὸ Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, Κλῆρος καὶ λαός· οὔτε μόνο Κλῆρος οὔτε μόνο λαός. Εἶναι τὸ ἀδιάσπαστο σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ζοῦν καὶ ἀγωνίζονται στὸν παρόντα κόσμο, τὴν στρατευομένη Ἐκκλησία, καὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔζησαν ἐν Χριστῷ καὶ ἐνίκησαν τὸν ἀρχέκακον ἐχθρὸν καὶ ἀποτελοῦν τὴν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία.

Ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία σημαίνει ὑπακοὴ ὅλων, κληρικῶν καὶ λαϊκῶν στὴν κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ὅπως μᾶς τὸν δίδαξαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ὅπως μᾶς τὸν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπως ὁρίζουν οἱ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ναί, ὑπακοὴ στὴ διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἐφ᾽ ὅσον καὶ οἱ διοικοῦντες ὑπακούουν ὄχι στὰ κελεύσματα τοῦ Καίσαρος, ἀλλὰ στὴν κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Διαφορετικὰ «πειθαρχεῖν Θεῷ μᾶλ­λον ἢ ἀνθρώποις»(Πράξ. 5,29). Αὐτὸ ἐβίωσαν διαχρονικὰ ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν Χριστὸν παρατεινόμενον εἰς τοὺς αἰῶνας κατὰ τὴν πατερικὴ διδασκαλία.

Τελευταῖο παράδειγμα ὁ ὅσιος Φιλόθεος Ζερβᾶκος, τὸν ὁποῖο ἐπέκριναν μερικοὶ διὰ τὴν προφητικὴ καὶ ἀπολογητικὴ φωνή του καὶ τοῦ συνιστοῦσαν νὰ κάνῃ ὑπακοὴ στὸν ἐπίσκοπό του καὶ στὶς ἀποφάσεις τῶν συνόδων. Ἀπαντώντας λοιπὸν τὸ 1930 στὸν ἐπίσκοπό του, ποὺ τοῦ συνιστοῦσε ὑπακοή, ἔλεγε: «Ἐὰν αὐ­τὴν τὴν γνώμην ἠκολούθουν πάντες οἱ Χριστιανοὶ κατὰ γράμμα, νὰ ἀκολουθοῦν δηλαδὴ τοὺς ἐπισκόπους εἰς πάντα, ἀλλοίμονο τότε, οὔτε Ὀρθοδοξία, οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς θὰ ὑπῆρχε σήμερον. Ἐὰν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἠκολούθουν τοὺς πατριάρχας καὶ ἐπίσκοπους, Ἀπολιναρίους, Μακεδονίους, Εὐτυχέας, Διοσκόρους, Σαβελλιο-Σεβήρους, Εὐσεβίους καὶ πολλοὺς ἄλλους, καὶ ἐδέχοντο καὶ ἠσπάζοντο τὰ φρονήματά των, ποῦ τότε Ὀρθοδοξία; Ποῦ χριστιανὸς εὐσεβὴς καὶ ὀρθόδοξος;!! Καὶ τί λέγω ἀνθρώπους, πατριάρχας καὶ μητροπολίτας; Καὶ δὲν λέγω συνόδους, ὄχι ἀπὸ πέντε ἢ δέκα καὶ εἴκοσι τοιούτους, ἀλλὰ ἀπὸ 100, 200 καὶ 348 μητροπολίτας καὶ ἐπισκόπους ἀποτελουμένας; Διότι 348 τὸν ἀριθμὸν συνῆλθον ἐν ἔτει 754 ἐν Κωνσταντινουπόλει καὶ ἐξέδωκαν τὸν “ὅρον” ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων».

Ὑπάρχει ἄλλη εὐγλωττότερη ἀπάντησι; Νομίζομεν ὄχι.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *